W bazylice mniejszej w Strzegomiu (powiat świdnicki) zachowała się do dziś wspaniała płyta epitafijna, poświęcona XVI-wiecznemu rycerzowi Hansowi von Stiebitz.
W latach 20. XVI wieku był on właścicielem niewielkiej wsi Marzdorf (obecnie Marcinowiczki w gminie Żarów, powiat świdnicki) oraz majątku ziemskiego w Mrowinach (wówczas Conradtswalde), który nabył przed 1528 rokiem.
W 1550 roku dla celów podatkowych dobra rycerskie von Stiebitza oszacowano na 2186 złotych florenów (1703 – Mrowiny, 483 – Marcinowiczki). W tym czasie na gruntach ziemskich w Marcinowiczkach wysiewano 16 małdratów zboża, hodowano ok. 250 sztuk owiec, a z niewielkiego stawu odławiano rocznie 6 kop ryb (360 sztuk). Z kolei w Mrowinach, wysiewanych było ok. 20 małdratów zboża, hodowano 450 owiec, a stawy rybne przynosiły rocznie aż 38 kop karpia (2280 sztuk).
Właściciel obu majątków, zobowiązany był do wystawienia na wyprawę wojenną 2 żołnierzy konnych i 2/4 żołnierza pieszego. W 1551 roku pan na Marcinowiczkach i Mrowinach, sporządził testament, w którym wszystkie swoje dobra zapisał córce Annie, żonie rycerza Hansa „Ziernau” z Jerzmanowa. Rok później von Stiebitz dokonał innego zapisu na Mrowinach. Na jego mocy dożywocie na majątku w Conradtswalde otrzymała jego małżonka Alma w zamian za przekazanie dóbr odziedziczonych po jej ojcu. Wedle zachowanych źródeł, jesienią 1557 roku Hans von Stiebitz sprzedał Mrowiny Juliusowi von Adelsbach. Majętność tworzyło wówczas 56 łanów ziemi i spalony młyn wodny. Julius piszący się od tego czasu z Mikoszowej i Mrowin, był ich właścicielem do 1573 roku.
Rycerz Hans von Stiebitz zmarł w 1560 roku i został pochowany w kościele pw. św. Piotra i Pawła w Strzegomiu, gdzie do dziś zachowała się płyta nagrobna z jego wizerunkiem. Ciekawostką jest, że von Stiebitz aż do śmierci pisał się z Marcinowiczek (Hans Styvitz auf Märzdorf) pomimo, że Mrowiny były większym majątkiem z dworem rycerskim (brak w tym czasie informacji o podobnej budowli w Marcinowiczkach). Niewątpliwie jednak w czasach Hansa von Stiebitza, do Marcinowiczek dotarła nauka reformacyjna. Marcina Lutra.
Przedstawiona na płycie postać Hansa von Stiebitz, stoi w postawie frontalnej. Rycerz ma na sobie zbroję płytową, która składa się z obojczyka (?), kanelowanego (u góry w odwróconą literę V) napierśnika bez haka na kopię oraz trójfolgowego fartucha połączonego paskami z pięciofolgowymi długimi taszkami, zakończonymi na dole w formie prostej. Pod nimi nałożone są spodenki kolcze. Naręczak (ochrona ręki) wyposażony jest w zdobione motywem geometrycznym (wilcze zęby) naramienniki z płotem. Dalej znajdują się pięciofolgowe opachy, nałokcice ze skrzydełkami zamkniętymi oraz zarękawia. Na dłoniach rękawice palczaste, trójfolgowe z długim mankietem. Ochrona nogi składa się z siedmiofolgowych (od wewnątrz) nakolanników, nagolenic i siedmiofolgowych trzewików. Opachy, zarękawia, nakolanniki i nagolenice również ze zdobieniem geometrycznym (wilcze zęby). Na głowę rycerza nałożony jest hełm z otwartą przyłbicą. U lewego boku widnieje miecz półtoraręczny.
Bogdan Mucha (Żarowska Izba Historyczna)
Foto: Krzysztof Kaszub
20 LIKES
Skomentuj jako pierwszy!