Na początku 1807 roku wojska napoleońskie zdobyły Świdnicę. Wraz z ich przybyciem napłynęło do miasta wiele pań zajmujących się najstarszym zawodem świata. Trudniły się one tym bez żadnych przeszkód, jednak ich praca nie pozostawała bez szkody dla zdrowia stacjonujących w Świdnicy żołnierzy armii napoleońskiej. Aby temu zaradzić francuski komendant miasta – Aleksander de la Ville, postanowił doprowadzić do uwięzienia nierządnic i ich przykładnego ukarania.
Późnym wieczorem 1 sierpnia 1808 r. policja miejska, z pomocą wojska, schwytała kilkanaście prostytutek. Aresztowane kobiety umieszczono w więzieniu miejskim przy dzisiejszej ulicy Budowlanej. Z polecenia komendanta cztery najbardziej winne, z czternastu aresztowanych kobiet, zostały przez kata „specjalnie potraktowane”. Obciął on im włosy na głowie oraz zgolił brwi. Ponadto czarną farbą pomalował twarze, ręce oraz karki kobiet. Na plecach i piersiach nieszczęsnych kobiet zawieszono tablice z wypisanym nazwiskiem o informacją w języku niemieckim i francuskim o uprawianym przez nie „zawodzie”. Tak „przystrojone” prostytutki 2 sierpnia posadzono na nędzne szkapy odwrotnie do kierunku jazdy i jako uzdę dano im w ręce koński ogon. Następnie zmuszono je do odbycia przejazdu po ulicach miasta. Towarzyszyło im dziesięć pozostałych kobiet, które szły parami z tyłu.
Tak zorganizowany pochód przeszedł w obecności zgromadzonych tłumnie mieszkańców miasta oraz przyjezdnych ulicami: Budowlaną, Łukową, południowa pierzeją Rynku, Długą, Pułaskiego, północną pierzeją Rynku, Grodzką, Zamkową, Kotlarską i z powrotem Łukową i Budowlaną. Następnie ladacznice wypędzono z miasta.
Wiesław Rośkowicz
(Źródło: H. Schubert, Bilder aus der Geschichte der Stadt Schweidnitz, Schweidnitz 1911)
13 LIKES
Powyższa rycina przedstawia kamienice przy ul. Pułaskiego i wylot w ul. Bohaterów Getta. Pierwsza z lewej to nieistniejąca obecnie kamienica nr 5, obok kamienica nr 7 (przed przebudową z połowy XIXw.), której barokowy portal taki jak na obrazku zachował się jeszcze do lat 60. (obecnie w jego miejscu jest witryna sklepowa). Po drugiej stronie widoczna nieistniejąca kamienica Pułaskiego 9 z łukowym portalem widocznym na zdjęciach z lat 20-30.