Jednym z ulubionych miejsc dla turystów pieszych w okolicach Świdnicy w okresie przed II wojną światową była tzw. Chłopska Góra (516 m. n.p.m.), wznosząca się w wychodnych Gór Sowich, na południe od Bystrzycy Górnej i na wschód do Lubachowa.
Jest to najwyższy szczyt obszaru określanego mianem Bystrzyckiego Lasu. Przechodziło tędy kilka szlaków turystycznych, a szczególną atrakcją góry była wieża widokowa, wzniesiona już w 1880 r. dzięki prywatnej inicjatywie, odbudowana w 1892 r. dzięki staraniom Świdnickiego Towarzystwa Górskiego (niem. Schweidnitzer Gebirgsverein) – lokalnej organizacji wspierającej rozwój turystyki w rejonach naszego miasta, głównie w Masywie Ślęży i w Górach Sowich (powstało w 1883 r.). Interesujące jest, iż w czasach, kiedy wzniesiono ową wieżę widokową, Chłopska Góra nie była jeszcze porośnięta lasem, a sam lekko spłaszczony szczyt określano nazwą topograficzną die Triebe, czyli pastwiskiem, miejscem, na które wypędza się bydło bądź owce. Turyści przybywali w to miejsce nie tylko po to, aby podziwiać wyjątkowe widoki, które rozpościerały się od Równiny Świdnickiej po Masyw Ślęży oraz od Obniżenia Dzierżoniowskiego po Wzgórza Niemczańskie. Interesująca była również rzadka flora górska tego rejonu, gdzie napotkać można było m. in. górską goryczkę, czyli gencjanę. Niemiecka nazwa Chłopskiej Góry brzmiała Seylerhöhe i odnosiła się do nazwiska właściciela góry oraz części okolicznych lasów (aż po granicę Bystrzycy Górnej z Bojanicami) – Seylera.
Wzniesienie to nazwano konkretnie od Karla Gustava Adolfa Alexandra Seylera. Urodził się on 14 czerwca 1815 r. we wsi Zacisze koło Kłodzka. Przez wiele lat był on nadleśniczym w majątku hrabiego von Puecklera w Bystrzycy Górnej. Dzięki sumiennej pracy dorobił się nawet do tego stopnia, iż w momencie przejścia na emeryturę mógł zakupić on połać lasu w opisywanym rejonie i małe gospodarstwo chłopskie, które nazywane było w języku niemieckim Kochgut, czyli gospodarstwem Kocha (od nazwiska któregoś z wcześniejszych właścicieli). Karl Gustav Adolf Alexander Seyler był postacią ogólnie poważaną we wsi; powierzano mu z tego powodu liczne funkcje społeczne (piastował między innymi stanowisko radnego parafialnego przy kościele ewangelickim w Bystrzycy Górnej). Kilkakrotnie wybierany był również na sołtysa we wsi. Seyler ożenił się z Henriettą z domu Brauner i pozostawił po sobie liczne potomstwo (5 córek i 1 syna). Zmarł 10 grudnia 1884 r. i pochowany został na cmentarzu w Bystrzycy Górnej.
Spadkobiercy rodziny Seylerów, którzy spokrewnieni byli również z właścicielami młyna w Bystrzycy Dolnej, mieszkali w tutejszej okolicy do 1945 r. Interesujący może być fakt, iż zawód leśniczego przechodził w rodzinie Seylerów z pokolenia na pokolenie. Również syn Karla Gustava Adolfa Alexandra Seylera Paul został leśniczym. Wracając do opisu Chłopskiej Góry warto wspomnieć, iż staraniem Świdnickiego Towarzystwa Górskiego rozbudowano pod koniec XIX wieku dolną część wieży na schron dla turystów. Każdy przybywający tu pieszo, mógł odpocząć przed dalszą wędrówką, a miejsce to było szczególnie ważne w momencie większego załamania pogody (deszcz, opady śniegu). Okolice Bystrzycy Górnej zyskały wraz z budową linii kolejowej, tzw. Kolei Doliny Bystrzycy, która łączyła Świdnicę z Jedliną Zdrój. Jej uroczystego otwarcia dokonano w październiku 1904 r. Stosunkowo niskie szczyty górskie tej okolicy idealnie nadawały się na jednodniowe wycieczki piesze, a stacja kolejowa w Bystrzycy Górnej była doskonałym punktem wyjścia dla potencjalnych, szczególnie tych mniej zaprawionych i tzw. niedzielnych turystów. Turystyka piesza nabrała jeszcze większego znaczenia w tej okolicy po budowie zapory wodnej w Lubachowie (1911-1914). Celem wypraw pieszych z Bystrzycy Górnej stały się okolice tzw. Jeziora Bystrzyckiego i należący od dawna do stałego programu zamek Grodno. Połączenia kolejowe ze Świdnicą, a nawet z Wrocławiem pozwalały powrócić z trasy jeszcze tego samego dnia, bez konieczności poszukiwania noclegu w dość licznych pensjonatach tej okolicy.
Nie wiadomo, kiedy ostatecznie zburzono wieżę widokową na szczycie Chłopskiej Góry. Na mapach z lat trzydziestych nie była już zaznaczana. Warto dodać, iż obecnie całe to wzniesienie jest zalesione, tak iż trudno tu obecnie o poszukiwanie punktu panoramicznego, zaś przez górę przechodzi żółty szlak turystyczny, biegnący z Bystrzycy Górnej do Zagórza Śląskiego, niemniej omija on szczyt góry. Postulat ponownego wybudowania wieży, wydaje się w obecnych realiach niemożliwy do spełnienia.
Sobiesław Nowotny
16 LIKES
Skomentuj jako pierwszy!