Postęp techniczny związany z dostępem do elektryczności rozwijał się w przedwojennej Świdnicy z dość dużym rozmachem.
Jego świadectwem były dane statystyczne ukazane w zestawieniu z maja 1933 r. W tym okresie w mieście zliczono około 64000 żarówek, i jak podkreślano na łamach świdnickiej prasy, na jednego mieszkańca naszego miasta przypały średnio dwie żarówki. Liczbę przyłączy domowych szacowano na 1.472. Natomiast liczba odbiorców energii elektrycznej osiągnęła w 1933 r. poziom 7.100 (w porównaniu do 1930 roku wzrost o prawie 1.200 odbiorców). Ulice miasta oświetlało w tym czasie już 35 lamp elektrycznych, w których zainstalowane były żarówki 100-watowe. Podkreślano zarazem, iż odbiorcy energii posiadają w swych domostwach około 5.000 urządzeń elektrycznych, w tym głównie żelazek, magielnic, suszarek do włosów i odkurzaczy. W zakładach przemysłowych i fabrykach znajdowało się około 850 maszyn i urządzeń z napędem elektrycznym. Ogółem w mieście zamontowanych było 8.900 liczników energii elektrycznej, a zużycie energii w pierwszych miesiącach 1933 r. osiągnęło poziom około 730.000 kilowatogodzin.
Sobiesław Nowotny
4 LIKES
Skomentuj jako pierwszy!