Po 149 latach nieobecności 15 czerwca br. do bazyliki mniejszej pw. św. Piotra i św. Pawła w Strzegomiu powróciła tablica nagrobna Johana Montanusa – strzegomskiego medyka miejskiego, osobistego lekarza cesarza Rudolfa II Habsburga i odkrywcy słynnej w całej Europie glinki leczniczej terra sigillata.
Inicjatorem odtworzenia płyty epitafijnej było Towarzystwo Miłośników Ziemi Strzegomskiej. To kolejna inicjatywa historyczna Strzegomia, którzy niezwykle aktywnie przy wsparciu władz miasta, promują nie zapożyczone a własne tradycje z dziejów miasta.
Johan Montanus zmarł 11 czerwca 1604 r. Został pochowany w kościele św. Piotra i św. Pawła przy wejściu na chór, m.in. ze względu na swoje zasługi dla miasta oraz głęboką wiarę katolicką. Ówczesny historyk i kronikarz Śląska Jakub Schickfus odnotował to zdarzenie i umieścił treść płyty nagrobnej Montanusa w wydanej w 1619 r. swojej wielkiej Kronice Śląska (Schlesische Chronica). Łaciński napis z greckimi wtrąceniami wyryto w jasnej płycie marmurowej i umieszczono na miejscu spoczynku odkrywcy. W 1870 roku podczas wymiany posadzki w kościele, epitafium Montanusa usunięto ze względu na nieczytelny już tekst, wytarty przez tysiące stóp wiernych odwiedzających świątynię.
Dzięki wzmiance w kronice Jakuba Schickfusa podającemu dokładny tekst płyty epitafijnej Jakuba Montanusa udało się odtworzyć wierną kopię napisu z pierwotnej płyty.
Tłumaczenia na język polski podjął się świdnicki historyk Sobiesław Nowotny, wieloletni przyjaciel Towarzystwa Miłośników Ziemi Strzegomskiej.
Dzięki zgodzie wyrażonej przez konserwatora Marię Ptak oraz ks. prałata Marka Babuśkę – proboszcza bazyliki mniejszej pw. św. Piotra i św. Pawła w Strzegomiu, TMZS ufundowało nową tablicę epitafijną dla odkrywcy terry sigillaty.
Została wykonana z ciemnego granitu impali przez zakład kamieniarski braci Jurczyków ze Strzegomia (jej wymiary: 135 cm x 70 cm). Stosowne napisy umieścił Bronisław Kuleba. Natomiast ostatecznego montażu na ścianie wewnętrznej bazyliki tuż przy wejściu na chór dokonała grupa pracowników firmy kamieniarskiej Ryszarda Basińskiego z Tomkowic k. Strzegomia. Oprócz wyżej wymienionych podziękowania należą się także Jerzemu Krzywdzie za pomoc organizacyjną i merytoryczną przy realizacji tego projektu.
Edmund S. Szczepański
Johannes Montanus, filozof ze Strzegomia i Ślązak, znany przede wszystkim dzięki swym licznym talentom, najbardziej zaś jako nauczający o Bogu; ze względu na swe powołanie i zawód obracał się wszerz i wzdłuż po morzach i lądach: dzięki Opatrzności Bożej, którą się cieszył, szanowany był uczciwie i zaszczytnie w swej regionalnej ojczyźnie zwłaszcza jako lekarz. Uwolnił się on od marności tego świata i czasu w wieku 72 lat usilnie wierząc, czasami jakby bardziej ponad wszystko pragnął nieba i wieczności, i jakby od dłuższego czasu tego oczekiwał, że będzie natychmiast obcował z Chrystusem. Zaiste ów wyznawca Chrystusa odszedł wreszcie spokojnie z tego świata 3 czerwca 1604 r. Duchem i duszą powołany został z powrotem do początków życia wiecznego, ciałem zamieszkał w tym oto grobie, stanowiącym kres śmierci i swoistą czasową przystań. Potomkowie modlą się z wdzięcznością do Boga, aby choć jakaś drobna część z dobrodziejstw dokonanych przez zasłużonego starca pozostała żywa wśród potomnych, do czasu ostatecznego zwycięstwa, dzięki miłosierdziu Boga Wszechmogącego i Chrystusa. Modlą się oni również, aby spoczęli z ojcem w wieczności jak najszczęśliwszej i jak najbardziej błogosławionej. [tłum. Sobiesław Nowotny]
9 LIKES
Skomentuj jako pierwszy!